Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów nieba…
Tęskno mi, Panie…

Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą…
Tęskno mi, Panie…

Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie,
„Bądź pochwalony!”
Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,
Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie,
Równie niewinnej…
Tęskno mi, Panie…

Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,
Do tych, co mają tak za tak – nie za nie,
Bez światło-cienia…
Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi?
I tak być musi, choć się tak nie stanie
Przyjaźni mojéj… Tęskno mi, Panie…

Cyprian Kamil Norwid

O marnotrawstwie świątecznego jedzenia może opowiedzieć każdy pracownik firmy śmieciarskiej. – Najbardziej dziwią ludzie starsi, po których można by się spodziewać większej rozwagi – mówi pan Roman, pracownik MPO opróżniający altany w Śródmieściu. – A ja nieraz widziałem panie w zaawansowanym wieku, które potrafiły w kartonie wynosić do śmietnika kawały placków, niedojedzone pomarańcze, wędliny. Są i tacy, którzy potrafią obok śmietnika powiesić na drzewie całe pęto kiełbasy. Że to niby ptaki zjedzą.

Twierdzi, że najwięcej wyrzucamy trzy, cztery dni po świętach. – Najwięcej jest chleba. Całe torby pokrojonego lub wręcz bochenki, z których nikt nie ukroił nawet kromki. Niektórzy wieszają te siatki z chlebem na pojemnikach, że to niby my mamy coś z tym zrobić. A co my możemy? – pyta Krzysztof. – Jedynie wrzucić do śmieciary.

Z informacji przesłanych nam przez MPO można się dowiedzieć, że w okresie poświątecznym widać zdecydowany wzrost ilości odpadów komunalnych. – Dla przykładu w 2012 r. średnia dzienna ilość odpadów dostarczonych do kompostowni w tygodniu przedświątecznym wynosiła 400 ton, natomiast w tygodniu bezpośrednio po świętach było to 521 ton.

Wyborcza pl

Te dwa cytaty przedstawiają dwa światy, dwie różne Polski. Było biednie, teraz nie jest jeszcze bogato, ale czy musi być tak… paskudnie?