D. Wieczór.

Najpierw wyjaśnię czemu nie publikuję. Po prostu: bo nie piszę. Czasem odsmażam stare wpisy na salon.24  (czynnym całą dobę jak Alkohole 24 – najpopularniejsza marka sklepów, choć bez swojego brand/u/y) jeśli uważam, że są jeszcze do przełknięcia ponadczasowo i bezterminowo. Dzięki temu jakoś archiwizuję na kompie stare wpisy. Ostatnio zostałem nawet przesunięty (niczym kolega Śpiewak z Rejsu do sekcji gimnastycznej) z  Działu: Polityka – na odcinek – Dział: Rozmaitości, Temat: Humor.

Wprawdzie nie oglądam telewizji (nie, nie z pseudo-elitarnego szpanerstwa tylko z lenistwa – po prostu parę lat temu moja kablówka przestała działać i nie chciało mi się zmieniać tych całych „systemów”), ale chętnie włączę się w debatę, zabiorę głos, wypowiem się wzorem wielu wybitnych salonowych twórców,tudzież wyrażę swą opinię na doniosłe tematy ogólnie związane z Koroną Królów.

Na łonie nadwiślańskiej cywilizacji po raz kolejny w karcie dań (d. menu) natknąłem się na prastarą ale świeżą sałatkę Kolesław.

I właśnie w tych dniach nastąpić ma odkrycie Departamentu Gastronomicznego IPN: wymyślił ją – tę sałatkę – kniaź Kolesław Czwarty z Kraju Warty (znany też jako Nienażarty). Zastępując nią w jadłospisach Polan teutońską i niezdrową Kartoffelsalat a ocet winny rodzimym, łoctem śpirytusowym ziemniacanym. ( Kolesław to staropolskie, wodzowskie imię oznaczające przywódcę cieszącego się wśród partyjnych kolegów i towarzyszy wielką sławą, przeważnie).

Mówi o tym odnaleziony wkrótce przez Departament Gastronomiczny IPN rękopis Nieznanego Kronikarza i na dodatek Anonima. Korzystając z przyjaznych(?) łamów(?) całodobowego salonu publikuję treść jako pierwszy i jako przeciek:

Kiedy Kolesław był pacholęciem
Orzekła wróżka – „nie będzie zięciem”

„Niczyim zięciem z tego powodu
Że se nie weźmie baby za młodu

Najdelikatniej jak mogę powiem:
Oj, nie dogodzi on białogłowie

Ma preferencje miętosić ciasto
Zamiast zajmować się cną niewiastą

Sam będzie wolał kapustę macać
Niźli dziewuchy w sionce obracać.”

Kolesław Senior wziął się zasromał:
„Winna wszystkiemu jest Pierwsza Żona…”

I dalej dumał Kolesław – Praszczur:
„Brać nowy Model? A Stara na sznur?”

(Wtrącę by wspomnieć zwyczaje stare
Że Mieszko Pierwszy jeszcze miał harem

Dopiero kiedy szedł do Dąbrówki

Wtedy pogonił drugie połówki)

…Jeśli mu kuśka nie będzie służyć
To przecie rodu mi nie przedłuży.

„Jezu,Laboga, że tak to ujmę
Mój syn parówą? Przynosi ujmę!”

Z tego wszystkiego ociec był chory
Ale się udał do Wernyhory

(a wie to nawet najgłupszy z dresów
ten Wieszcz i Prorok pochodził z kresów

swoją dygresję także uczynię:
Piękny był Polak choć Ukrainiec )

Bat’ko, (tu Wernyhora ujrzał widzenie):
bier nowu żonku,ty złóż nasjenie

Znajdź pretekst razem ze swym Biskupem
Pobłogosławi Twą Nową Dupę

Jak na papierze wyschnie atrament
Będziesz mógł zawrzeć Nowy Sakrament

Synoczka spłodzisz on Lachiyw zbawi
Najlepiej nazwij go Jarosławem

Un do tych spraw wciąż będzie jary
Jak dubny korzeń: większy gdy stary

Ty Anonimie także go sław’
I zapisz imię to: Jarosław’!”

(lecz, tak to bywa w kraju nad Wisłą
Proroctwo znowu nie bardzo wyszło)
…

To wróćmy lepiej do Kolesława:
Junior się w kuchni nieźle zabawiał.

Lecz nie kucharkom szeptał na uszko
Rżnął marchew, pora, pieścił z pietruszką

Wynagrodziła matka natura
Do dziś tajemna jest receptura

Wiedział jak kroić korzeń i natkę
Dał Europie swoją sałatkę

Jakże mam sławić,jak stroić lutnię
Dobrze on wiedział ile co utnie.

Naród Lechitów – i to nie ściema
Tę recepturę dostaje w genach.

Nawet w Londynie,hen na zmywaku
Po tym rozpoznać można Polaków

I tylko jeden problem się wziął
Angol zamawia mówiąc: „kolsloł !!!”

 

Nie pisałbym o tych oczywistych oczywistościach gdyby nie…

Czy dacie wiarę, że jeszcze dziś znajdują się imitacyjni zaprzańcy, którym nie podoba się ten polski wkład w gastronomię (obok np. zupełnie nieszkodliwej soli komunikacyjnej) i twierdzą, że nasz Kolesław to niderlandzkie koolsalade (surówka z kapusty). To ci, co na resortowym pasku gorszego sortu spolegliwie ulegli makaronizmom (na niekorzyść kasz jaglanych), dostali zgagi na polu kebabizacji, dali ciała cafe-latynizacji, polegli rusyfikacji spożywczej-bezzakąskowej dali się otumanić smrodliwej germanizacji motoryzacyjnej.

O! Oni nie różnią się pięknie i podnoszą ręce uzbrojone wielce w widelce na naszą suwerenność! I znajdą się, tak! znajdą się niedługo nowe szafy, których zawartość odkłamie historię. Bo suweren nie może się mylić; nawet konsumując holenderską sałatkę.

 
P.S. (Wiki)

Historia sałatki coleslaw sięga prawdopodobnie jeszcze kulinarnej sztuki starożytnych Rzymian, skąd została wcielona do wielu kultur kulinarnych Europy jak i świata. Sama nazwa surówki pochodzi z języka niderlandzkiego od słowa koolsla, które jest skrótem koolsalade (surówka z kapusty).