W minionych czasach wszystko było nasze, czyli państwowe. Państwowa była także kultura i sztuka. Jeśli nie podobało się władzy jakieś dzieło — obraz, książka, przedstawienie, sztuka teatralna, film — to zaliczano je do kategorii „kicz”, „paszkwil” lub tp. i wysyłano do lamusa albo w niebyt. Podobnie traktowano nieprawomyślnych twórców. A ponieważ wszystko było nasze, nielubiani przez nas twórcy nie mieli szans zaistnieć. Później mogli w ograniczonym zakresie występować w kościołach i publikować w drugim obiegu.

Zanim przejdziemy do współczesności wspomnijmy, że w owych czasach oprócz cenzury szczególnie istotną rolę odegrała weryfikacja i centralnie ustalane stawki i honoraria. Uchwała nr 827 Prezydium Rządu z dnia 15 października 1955 r. w sprawie zasad zatrudniania i wynagradzania muzyków ustalała na przykład szczegółowo ile mogli zarobić Czesław Niemen, Krzysztof Klenczon, Karin Stanek czy inni. Bez względu na to, czy ich występ przyciągnął tysiące osób, czy grali i śpiewali w pustej sali.

§ 2. 2. Muzyk otrzymuje wynagrodzenie za faktyczne godziny pracy. Za faktyczne godziny pracy należy uważać czas grania w zakładzie, z wyłączeniem czasu przewidzianego na próby w zakładzie lub poza nim.
2. Muzycy obowiązani są do posiadania własnych instrumentów […]
3. Za używanie własnych instrumentów nie przysługuje żadne dodatkowe wynagrodzenie.
§ 4. 1. Czas pracy muzyka zatrudnionego na pełnym etacie wynosi od 24 do 30 godzin w ciągu tygodnia, z tym że muzyk może być obowiązany do pracy w niedzielą, w zamian za co powinien otrzymać jeden dzień wolny od pracy w dzień powszedni.

Jako ciekawostkę warto przytoczyć siatkę płac, chociażby po to, by zwrócić uwagę, że już wtedy płacono 12 zł za godzinę, a mimo to lepiej nie było.

§ 3. 1. Ustala się następujące stawki wynagrodzenia za jedną godziną pracy

Lp.	Kategoria zakładu	Stawki godzinowe w złotych
		muzyk w zespole	kierownik zespołu lub muzyk-solista
1.	Zakłady specjalne	12 – 14,40	13,60 – 16.00
2.	Zakłady I kategorii	10.40 – 13,45	12,00 – 14,40
3.	Zakłady II kategorii	7,20 – 10,40	9,00 – 12.00
4.	Zakłady III kategorii	5,60 – 7,20	7,20 – 9,00

Tak było dawniej. Dziś jest inaczej. A przynajmniej do niedawna było. Jeśli nawet nie wtrąca się władza, to czyni to parafia, parafianie, a w ostateczności prasa. Na przykład kabaret. Jeździ, występuje, zarabia, płaci podatki. Ale musi bardzo zważać z czego szydzi. W przeciwnym razie nici z występów, co dyrektor placówki kulturalnej uzasadnia w następujące słowa: Nie mogłam zgodzić się na ten koncert, bo oni wyśmiewają się w swoich występach z księży i papieża. Nie mogłam pozwolić, by takie rzeczy miały miejsce w Rabce. Ja organizuję koncerty organowe na cześć Jana Pawła II, i miałam firmować taki kabaret? W życiu!

Natalia Przybysz jest piosenkarką. Niedawno wyznała, że aborcji dokonała. Usłyszawszy to wyznanie społeczeństwo wystosowało petycję do wójta gminy by ten odwołał występ Natalii Przybysz w Nadarzyńskim Ośrodku Kultury. W petycji społeczeństwo przekonuje, że Nie godzi się osobie takiej udostępniać pomieszczeń należących do społeczeństwa gminy Nadarzyn. Dlaczego nie godzi się? Ponieważ W tych pomieszczeniach, w których ma przebywać dzieciobójczyni, zazwyczaj bawią się i uczą nasze dzieci. A to jest niedopuszczalne, ponieważ Takie działanie to wstyd i hańba dla Nadarzyńskiego Ośrodka Kultury i dla gminy Nadarzyn!

W Krakowie kilkunastu działaczy partii Razem oraz środowisk lewicowych protestowało przeciw zaproszeniu na tegoroczne Targi Książki publicysty Rafała Ziemkiewicza. Na portalu petycjeonline  pojawiła się w tej sprawie petycja, w której można przeczytać, że autor książek, który mówi „takie rzeczy” jest niegodny tego, by występować podczas targów książki.

My, niżej podpisani, chcemy wyrazić swoje oburzenie faktem, że na tak prestiżowe i ważne dla krakowskiej kultury wydarzenie, jakim są Targi Książki, został zaproszony jako osoba biorąca udział w publicznej debacie Pan Rafał Ziemkiewicz. Pan Rafał Ziemkiewicz znany jest ze swoich obrażających kobiety (i nie tylko) wypowiedzi [tu kilka przykładów wypowiedzi, z których znany jest Rafał Ziemkiewicz] Uważamy, że osoba, która w taki sposób wypowiada się publicznie o kobietach nie zasługuje na honor uczestnictwa w debatach toczących się w ramach Targów.

Petycjopisarze i ci, którzy nie mogą się zgodzić, wrzeszczeliby wniebogłosy gdyby ktoś domagał się wyrzucenia ich z pracy albo niewpuszczania do kina, teatru czy sklepu pod równie absurdalnymi zarzutami. Dlatego nie można nie odnotować postawy Gazety Wyborczej, która nie tylko nie domaga się odwołania koncertów, ale szeroko je reklamuje. We wczorajszym wydaniu zachwala koncert „Ku Niepodległej” z okazji Święta Niepodległości, w którym udział wezmą zespoły takie jak Mistreat z Finlandii, znany z piosenek „Powiesić czarnucha”, „Ocal naszą rasę”, „Czwarta Rzesza”. Co prawda zacytowany przez Gazetę fragment „Powiesić czarnucha” wydaje się wyczerpywać znamiona zarówno promowania ustroju totalitarnego jak i nawoływania do nienawiści na tle, ale kto odważy się stawiać zarzuty z tego powodu? Chyba, że Wyborczej. W koncercie ma wziąć także udział polski Obłęd.

Każdy człowiek ma jakieś poglądy. Nikt nie jest nieomylny. Jeśli zamiast ze sobą rozmawiać, przekonywać, edukować będziemy sobie wzajemnie kneblować usta, to nigdy się nie dogadamy. Jeśli ktoś nie rozumie, że kto sieje wiatr snadnie zbierze burzę, że kto chce eliminować innych sam zostanie prędzej czy później wyeliminowany, to albo jest obłąkany, albo nie rozumie otaczającej rzeczywistości. Współpraca, zaufanie, to warunkowane ewolucyjnie sposoby na przetrwanie gatunku!