Do wczorajszego wpisu gloryfikującego spuściznę Kalego życie dopisało niespodziewaną puentę. Oto sam redaktor Jacek Żakowski odważnie wybiegł przed szereg i potępił swojego redakcyjnego kolegę, którego poprzednia redaktor naczelna wywaliła na zbitą twarz, a obecna przygarnęła w ramach dobrej zmiany dla odmiany. Szkoda pana Jacka Żakowskiego, ale nie będzie ani pierwszym, ani ostatnim, który zniknie z anteny. Tym niemniej przyznanie Nie wiem, co zrobi kierownictwo Radia TOK FM świadczy z jednej strony o niebywałej naiwności, a z drugiej o idealizmie. Otóż dokładnie wiadomo, co zrobi kierownictwo radia. Nic nie zrobi! Bo reaguje tylko wtedy, gdy albo interweniują czynniki oficjalne, albo gdy podniesie się histeryczny wrzask. Nie toleruje natomiast połajanek i krytyki.

Redakcja zadbała o to, by to co powiedział redakcyjny kolega redaktora Żakowskiego pozostało miedzy nimi. Aby bowiem posłuchać porannego ćwierkania Wróbla, trzeba zapłacić. A żeby za coś takiego zapłacić, trzeba na głowę upaść. Jeśli wierzyć Żakowskiemu redaktor Wróbel o „Klątwie” powiedział: To jest hitlerowskie przedstawienie oparte całkowicie na zasadzie: nienawidź i czyń, co chcesz, nienawiść cię wyzwoli. I bardzo wielu przedstawicieli Polski tolerancyjnej, demo-lewicy, szlachetnych i miłych ludzi, prawie ze łzami w oczach oklaskuje tych młodych Hitlerków. Jak widać według tego tuza intelektu aktorzy grający w przedstawieniu role, które mu się nie spodobały, są małymi Hitlerkami. Jak wielkimi Hitlerami muszą być według niego ci, którzy grali SS-manów, Gestapowców, żołnierzy Wehrmachtu?!

Radio, w którym pracuje (jeszcze) redaktor Żakowski od dawna skręca w kierunku I Programu Polskiego Radia z czasów słusznie minionych z jednej strony i puszcza oko do nowej władzy z drugiej. Od dawna nie jest ani informacyjne, ani publicystyczne, a robi wyłącznie za słup ogłoszeniowy. Na dodatek w pogoni za zyskiem realizuje coraz bardziej karkołomne pomysły.

Wyobraźmy sobie, że ktoś napisał artykuł, ktoś inny napisał wiersz. Zarówno artykuł jak i wiersz dostępne są za darmo w Internecie lub za cenę gazety w gazecie. I oto w radiu prowadzący audycję czyta ów artykuł, deklamuje wiersz, po czym redakcja żąda za to pieniędzy. Niewykluczone, że dzieli się zyskami z kolegą redaktorem, autorem artykułu. Ale z autorami wierszy? Też się dzieli? Oczywiście nikt nie ma prawa oczekiwać, że Mózg Państwa będzie do niego przemawiał za darmo. Zresztą z reguły i tak nie ma nic ciekawego do przekazania. Ale godzi się pobierać opłatę za cudze wiersze i artykuły? Co ciekawe innej audycji, w której czytane są cudze teksty, „Książki na głos”, nie da się odsłuchać ani za darmo, ani za pieniądze, ponieważ nie jest udostępniana.

Słuchanie muzyki ściągniętej z internetu porównywane jest do kradzieży samochodu. Dlatego Z powodów licencyjnych nie udostępniamy podcastów zawierających chronione prawem autorskim utwory muzyczne. Wierszy i artykułów prawo autorskie nie chroni?

Redaktor Żakowski ewidentnie wpadł w złe towarzystwo. Oby tylko skończyło się na reprymendzie! Kolejnego ćwierkającego rano Wróbla słuchacze mogą nie zdzierżyć.

PS.
Redaktor Żakowski w swojej audycji, na poziomie o którym słuchacze radia Tok mogą co najwyżej pomarzyć. Rozmawiają prof. Magdalena Środa, prof. Jerzy Bralczyk i prof. Radosław Markowski.