Rząd zapewnia przy każdej możliwej okazji, że Polska jest suwerennym krajem. I nie byłoby w tym niczego nadzwyczajnego, gdyby nie dziwny kontekst, w jakim słowo suwerenność występuje. Oto premier Szydło zarzuca opozycji, że „Nie ma suwerenności w sercach”. Choć łamaniec semantyczny wielce karkołomny, to byłby od biedy do przyjęcia gdyby nie następna część wypowiedzi. Nigdy nie zmusicie mnie do tego — oznajmiła p. premier — żebym wyrzekła się polskiej suwerenności w imię poprawności politycznej. Jeśli sobie uświadomić, że te słowa padły podczas obrad, których tematem było stanowisko Komisji Europejskiej w sprawie Trybunału Konstytucyjnego, to kontekst staje się kompletnie niezrozumiały.

Ta wypowiedź nie pozwoli więc ani o krok zbliżyć się do zrozumienia co to takiego jest ta ‚suwerenność’ i na czym polega. Pomocne mogą okazać się słowa prezesa PiS p. Jarosława Kaczyńskiego, który na kongresie partii mówił, że suwerenność jest wartością samą w sobie, jest sprawą godności narodu. Nie ma najmniejszego sensu próba domyślenia się na czym polega owa wartość sama w sobie. Pewne światło może jednak rzucić dalsza część wypowiedzi. Mamy do czynienia z naciskiem — przekonuje prezes Kaczyński. — Tu chodzi o suwerenność. Jak ją utrzymamy, to się obronimy. Musimy się obronić. Koncepcje pana Sorosa, koncepcje społeczeństw, które nie mają tożsamości, to koncepcje wygodne dla tych, którzy mają miliardy, bo takim społeczeństwem niesłychanie łatwo manipulować. Jeśli nie ma mocnych tożsamości, to ze społeczeństwem można zrobić wszystko. Musimy obronić suwerenność również dlatego, żeby nie popaść w ten mechanizm. Nie wpaść w ten wir, w ten nurt.

Jeśli dobrze wczytać się w te słowa to okaże się, że najbardziej suwerennym krajem na świecie jest Korea Północna. Tam nie mają wstępu ani koncepcje pana Sorosa, ani ci, którzy mają miliardy. To z kolei sprawia, że tamtejszym społeczeństwem niesłychanie trudno manipulować. Zgodnie bowiem z prezentowanym rozumowaniem kraj suwerenny, to bynajmniej nie taki, który ma dobre stosunki z innymi, przestrzega międzynarodowych reguł i standardów, szanuje własną konstytucję i prawo, jest wiarygodny i poważany.

Są jednak i nieprzyjemne zgrzyty. Pan prezes twierdzi, że „koncepcje Sorosa” są nie do przyjęcia prezentując ten pogląd jako nie podlegający dyskusji pewnik. A co jeśli okaże się, że że owe koncepcje są dla kraju bardzo korzystne? Suwerenność polega na narzucaniu poglądów jednego człowieka całemu narodowi? Z kolei o jakich koncepcjach tych, „co maja miliardy” mowa, gdy chwilę później pada zapewnienie, że Ostatecznym celem jego planu [Morawieckiego] jest to, by wzrosło tempro naszego rozwoju, tempo inwestycji i jego jakość, byśmy zaczęli się zbliżać do tych na zachód od naszych granic. Kto ma inwestować? Ci, którzy nie mają ani miliardów, ani koncepcji? Te słowa nabierają sensu dopiero przy założeniu, że chodzi o rząd Prawa i Sprawiedliwości. Potwierdza to polityka zagraniczna nakierowana nie na kraje bogate, które dysponują środkami na inwestycje, mają technologie, lecz biedne, które mają jedną cechę wspólną – wszystkie były członkami zarówno RWPG jak i Układu Warszawskiego.

Otwarte pozostaje pytanie dlaczego krajom tak zwanej Grupy Wyszehradzkiej, z dokooptowaną ostatnio Rumunią, miałoby zależeć na tym, żeby Polska była silna zarówno gospodarczo jak i politycznie? Jaka to dla nich korzyść, zwłaszcza teraz, gdy po wyjściu Anglii pieniędzy do podziału będzie mniej? Dla Orbána kłopoty Polski to dar niebios, pozwalający odwrócić uwagę od tego, co sam wyczynia na Węgrzech. Dlatego zażegnanie kryzysu konstytucyjnego w Polsce absolutnie nie leży w jego interesie. Podobnie rzecz się ma z Rosją. Silna, licząca się w Europie Polska to same kłopoty. Zdecydowanie lepiej dla zainteresowanych, gdy robi z siebie pośmiewisko.

Mamy do czynienia z naciskiem. Tu chodzi o suwerenność. Jak ją utrzymamy, to się obronimy. Musimy się obronić — przekonuje prezes dowodząc tym samym, że suwerenna Polska to Polska rządzona autorytarnie przez Prawo i Sprawiedliwość. Nie może przy tym być, że jedna władza w ramach trójpodziału zdobywa pozycję dominującą. A do tego zmierza pan Rzepliński. Musi bowiem być, że inna władza w ramach trójpodziału ma pozycję dominującą. Bo do tego zmierza pan Kaczyński.

Warto zauważyć, że o suwerenności mogą mówić tylko wybrani. Inni nie mogą. W „Drugim śniadaniu mistrzów” w TVN p. Marta Masada wyraziła zaniepokojenie masowością zjawiska nadużywania napuszonych słów. Nawiązała w ten sposób do wypowiedzi poprzedniczki, p. Grażyny Plebanek. Ktoś nie zrozumiał tej wyrwanej z kontekstu wypowiedzi, więc umieścił ją na Twitterze pytając „Co ta kobieta ma w głowie?” W sukurs natychmiast pospieszyli ci, którzy wiedzą, by uświadomić na przykład, że „Całkowity brak patriotyzmu. Jedni za Polskę życie oddawali, a inni tak jak ta pani; nie zna pojęcia suwerenna Ojczyzna.” Jeden z komentatorów tak się zagalopował, że zupełnie przypadkiem zdradził pilnie skrywany sekret. Przyznał mianowicie, że jeśli ktoś chce zrozumieć prawdziwego polskiego patriotę musi sobie sprawić… słownik wyrazów obcych! „może niech GW zamiast tych bzdur do gazet dołączy edycje słownika wyrazów obcych dla swoich czytelników? ;))”.

Portal Gazeta swoim zwyczajem zrobił z tego sensację. Nie wolno bowiem przepuścić żadnej okazji do dania odporu i napiętnowania. Że w ten sposób podsyca się antagonizmy? I o to chodzi!