— Zebraliśmy się tutaj po to… — zagaił przewodniczący.
— … żeby się rozejść. — dokończył Szymuś, mistrz ciętej riposty.
— Nie — sprostował przewodniczący. — Wezwałem was tutaj w celu omówienia strategii.
— Chcesz obydwa sprawne czołgi wysłać do obrony granicy? — zapytał Władzio.
— Nie. Ostatnio, wiecie, mieliśmy kilka wpadek. Nie tak to miało wyglądać.
— Trzeba było nie obiecywać gruszek na wierzbie.
— Kto jak kto, ale ty lepiej byś zrobił, gdybyś przeprosił i siedział cicho. Obiecywałem to, czego wyborcy oczekiwali. Ale zabezpieczyłem się.
— Niby jak?
— Przekonując swoich zwolenników, żeby głosowali na was. Gdybym tego nie zrobił i nie przekroczylibyście progu, to powtórzyłaby się sytuacja z 2015 roku z tą różnicą, że to Koalicja Obywatelska zyskałaby większość bezwzględną. Ale wtedy musiałbym spełniać obietnice, których spełniać nie mam zamiaru.
— No to po co obiecujesz?
— Po co pytasz skoro wiesz? Ja wszystko zrobię żeby wygrać wybory. Wziąłem ślub kościelny po 27 latach małżeństwa? Wziąłem. Przeistoczyłem się z liberała w socjaldemokratę? Przeistoczyłem. Bo im dłużej jest się premierem, tym bardziej staje się w jakimś sensie socjaldemokratą. Jak się chce wygrać wybory, to trzeba być elastycznym. Ja przejąłem część elektoratu lewicowego wciskając mu kit. Wy prawicowego nie potrafiliście do siebie przekonać.
— O co ci chodzi? — wtrącił Władek. — Zależało ci, żeby ta ustawa nie przeszła i utrąciliśmy ją.
— Ale przecież prezydent i tak by ją zawetował, a tak przez was wyszedłem na wiarołomcę i durnia.
— A jakby nie zawetował? Sumienie nie pozwalało nam podjąć takiego ryzyka.
— Ty mówisz o sumieniu? Ja wziąłem dwa śluby z jedną żoną, a ty z dwiema.
— A co to ma do rzeczy? Przecież sam się nie stosujesz do zasad, które głosisz. Opowiadasz o prawach kobiet, a robisz wszystko, żeby nic się nie zmieniło. Obiecujesz rozliczenia, a nikomu dotąd nie spadł włos z głowy. Ba, awansujesz pisowskich nominatów!
— Doskonale wiesz, że to nie takie proste.
— Jasne, że wiem. Nie jest prosto wysłać wniosek do Rady Europy w sprawie immunitetu, nie jest prosto wystąpić o europejski nakaz aresztowania. Lepiej kogoś, kto wyjechał zagranicę intensywnie szukać w kraju, prawda? Michał Woś mówił, że zamierza poinformować prokuratorów go przesłuchujących, że są nieskutecznie powołani i w związku z tym ani oni nie mogą mu stawiać żadnych zarzutów, ani on nie może składać żadnych wyjaśnień.
— Do czego zmierzasz?
— Do tego, że jeśli według nich jakieś organa państwa działają nielegalnie, to oni nie zamierzają podporządkowywać się im. A my i nasi prawnicy od lat powtarzamy, że ta czy tamta Izba Sądu Najwyższego jest nielegalna, sędziowie Trybunału Konstytucyjnego są uzurpatorami niewłaściwie powołanymi i nic, żadnych konsekwencji, nielegalne instytucje nie tylko są tolerowane, ale jeszcze finansujemy ich działalność, a ty legitymizujesz pisowskich nominatów. Jak długo jeszcze wyborcy będą wierzyć, że chcemy cokolwiek zmienić, pociągnąć winnych do odpowiedzialności? Gdyby ktoś powiedział, że jest posłem i chciał pobierać dietę miałby kłopoty, a my mówimy, że neosędziowie nie są sędziami i wypłacamy im pensje i premie!
— No właśnie po to się tu zebraliśmy — wyjaśnił przewodniczący i dodał zerkając na Szymka — a nie po to, żeby się rozejść. Musimy uzgodnić strategię. Co zrobić, żeby niczego nie zmieniać, a żeby wszyscy uwierzyli, że się staramy zmienić wszystko? Głosowanie jak ostatnio pozwoliło mi przynajmniej zapewnić, że ja chcę bardzo zmian, dążę do nich, ale wy mi nie dajecie i nawet próbować nie będziemy, bo w tym Sejmie nic się nie da zrobić. Na Campusie chyba to łyknęli.
— Jak to dobrze, że Onet ukrywa i każe sobie płacić za ujawnianie niewygodnych dla nas informacji.
— O czym mówisz?
— Nie wiesz? No to posłuchaj.

Jest coś takiego, co się nazywa sieć badawcza Łukasiewicz, stworzona za rządu PiS-u. To miała być taka sieć podlegających rządowi instytutów badawczych. W tej chwili to są 22 takie instytuty z największych miast i ona miała stworzyć takie zaplecze technologiczne, intelektualne dla administracji publicznej i prowadzi działania naukowe takie skonsolidowane i miała być nastawiona na to, żeby działania naukowe dało się komercjalizować, żeby to było jak takie najbardziej, najbardziej możliwe do wprowadzenia rozwiązania. Centrala powstała w Warszawie, to tworzył to Jarosław Gowin, ale są też oddziały terenowe. I teraz, tak po wyborach, ministrem nauki został przedstawiciel lewicy, no i siłą rzeczy zaczęło się poszukiwanie ludzi, którzy mogą zająć stanowiska w tej domenie naukowej, ludzi związanych z lewicą. I pan Bartłomiej Ciążyński, który jest liderem Wrocławskich struktur lewicy, właśnie trafił do jednego z instytutów — Sieć Badawcza Łukasiewicz Port, tak to się nazywa. I kiedy on był w tym Porcie to tam dostał samochód służbowy i tymże samochodem służbowym pojechał na urlop, chociaż w międzyczasie, on nie był w tym Instytucie zbyt długo, został wiceministrem sprawiedliwości, zastąpił Krzysztofa Śmiszka z lewicy, który został wybrany do Parlamentu Europejskiego. Wziął w tym Łukasiewiczu urlop bezpłatny, ale podczas urlopu bezpłatnego nie zapomniał, że ma do dyspozycji Skodę Superb i kartę paliwową i właśnie korzystając z tych dobrodziejstw wyjechał sobie na wakacje do Słowenii.

— No ale przecież został zdymisjonowany!?
— No ale jak za PiS-u dopiero wtedy, gdy sprawę nagłośniły media. A po ujawnieniu sprawy szedł w zaparte według najlepszych pisowskich wzorców. A wcześniej wyleciała kobieta, która to ujawniła. Uważasz, że ludzie uwierzą w zapowiadane szumnie wysokie standardy, jeśli takie postępowanie nie będzie od razu duszone w zarodku i będziemy działać dopiero jak media zaczną o sprawie trąbić? Kto uwierzy, że coś się zmieniło jeśli nadal będzie obowiązywała zasada „nie róbmy nic, może nikt się nie dowie”?
— To też trzeba przemyśleć.
— A zatwierdzenie pisowskiego nominata na stanowisko prezesa Izby Cywilnej Sądu Najwyższego to realizacja którego konkretu? — zapytał milczący dotąd Adam.
— Coś się czepił. Pomyliłem się!
— Jaja sobie robisz? Nie słyszałem głupszego usprawiedliwienia. Już lepiej żebyś opowiadał, że cię napadli i zmusili.
— Wiecie, ja jestem pełen podziwu i uznania dla prezydenta za konsekwencję, a dla pisowskich neosędziów za niezłomność. Oni nie wahają się nie deliberują jak nasi, nie wydaja sprzecznych opinii. To doskonali fachowcy, nie muszą badać sprawy, żeby wiedzieć kto jest winny, a kto nie. Poza tym prezydent śmiał się ze mnie i mówił, że w oczach Kaczyńskiego będę miękiszonem jak się nie zgodzę, a wiecie jaki zawsze jestem twardy, jak odważnie podejmuję niepopularne decyzje.
— Zastanawiam się, czy w tej sytuacji nie podać się do dymisji, bo ośmieszyłeś wszystkie moje wysiłki by przywrócić praworządność. Ja główkuję jak się neosędziów legalnie pozbyć, a ty ich awansujesz i legitymujesz.
— Jednego profesora prawa już wywaliłem bez mrugnięcia okiem i zastąpiłem magistrem ściganym w Stanach za przewały, to na twoje miejsce też się ktoś znajdzie.
— Idź na całość. Mianuj sędziego Schaba albo Radzika.
— Ja myślę, że powinniśmy powołać rzecznika rządu. Niech cię tłumaczy — zaproponował Szymuś.
— Po co? Moim zdaniem brak rzecznika doskonale się sprawdza. Każdy minister prowadzi własną, niezależną politykę informacyjną, a ja kadrową. Duda przekonał mnie, że tylko sędziowie powołani przez PiS zapewnią sądom prawdziwą niezależność.
— No ale to wprowadza chaos, gdy minister sprawiedliwości mówi o praworządności, pozbywa się pisowskich funkcjonariuszy, a ty ich awansujesz. Szefowa od klimatu mówi, że trzeba wprowadzić zapisy Zielonego Ładu, a ty na wyścigi z PiS-em zapewniasz rolników, że po twoim trupie. Liczysz na to, że przejmiesz naszych wyborców? — zapytał Władek.
— Musimy dbać o polskie rolnictwo.
— Jasne. I nie tylko o rolnictwo. Rozdajesz pieniądze tak samo jak PiS. Skąd je weźmiesz?
— Pożyczą nam z pocałowaniem ręki, bo oferujemy atrakcyjny procent.
— I kto to spłaci?
— A czym ty się tak przejmujesz? Przecież nie my!
— No więc robimy to samo co PiS, tylko bardziej?
— Tak. W przyszłym roku podwyżki.
— No ale przez to deficyt przekroczy 300 miliardów! To chyba przesada.
— To przecież nie my, to PiS do tego doprowadził.
— No ale to my obiecaliśmy, że niczego co Kaczyński dał my nie zabierzemy, a jeszcze dodamy dwa razy tyle od siebie.
— Proponujesz zaciskanie pasa?
— Boże broń. Ale mamy rozpoczętą procedurę nadmiernego deficytu.
— Spokojnie, nic nam nie zrobią. Przekonam ich, że to przez PiS.
— No ale wszystkie twoje pomysły obracają się przeciwko nam. Kredyt zero procent owocuje gigantycznym wzrostem cen mieszkań. Babciowe doprowadziło do podwyżek opłat za pobyt dziecka  w żłobku. Uśmiałem się jak norka gdy dowiedziałem się, że to wasi radni w Koszalinie poparli pomysł pobierania całego babciowego plus 250 zł opłaty wnoszonej przez rodzica. PiS i my byliśmy przeciw.
— Sam wiesz najlepiej, że wszystkie proste pomysły rozdawania pieniędzy, i nasze, i swoje, PiS już wykorzystał. Nic mądrzejszego nie przyszło mi do głowy, a czas naglił.
— Ale po co zaraz przystępować do realizacji poronionych, kosztownych obietnic?
— Bo obiecałem ludziom. A ja zawsze słowa dotrzymuję.
— Świetny kawał. Zajrzyj na waszą stronę internetową. Ile swoich obietnic spełniliście?
— My.
— Co my?
— Spełniliś-my, ty też jesteś członkiem koalicji. Spełniamy te obietnice, które łatwo spełnić, które widać. Jak ludzie dostaną pieniądze, to to odczują. A jak wybudujemy kiedyś elektrownię, to kto to zauważy? Poza tym rozdawać każdy potrafi, a budować nie.
— Ale uważam, że nie można w nieskończoność zadłużać państwa, trzeba wreszcie podjąć jakieś działania.
— No i podejmiemy. Kiedyś. Podsumowując podzielam wasz pogląd, że nie trzeba nic zmieniać w naszej polityce. To, co robimy jest optymalne, nie ma czego poprawiać, nie ma potrzeby niczego zmieniać, bo nie da się tego robić lepiej. A poza tym za trzy lata kończę siedemdziesiątkę, za 10 lat osiemdziesiątkę, więc to, co będzie potem wisi mi nacią od pietruszki.
— Nic nie zmieniamy?
— Nic. Poza jednym. Musimy zadbać o to, by publicznie nie demonstrować różnic. Niech wyborcy myślą, że się staramy, że to PiS i prezydent są hamulcowymi. A jak czegoś nie będziemy chcieli uchwalić, to musimy tak przegrać głosowanie, żeby nikt nie domyślił się, że to ustawka. Ostatnia przegrana była zbyt grubymi nićmi szyta. No i mogą podnieść się głosy, że jeśli szef rządu jest tak nieudolny, że nie potrafi wymusić posłuchu, to powinien ustąpić. Posiedzenie było bardzo owocne. Dziękuję wszystkim za udział. A teraz — przewodniczący puścił oko do Szymka — rozejść się!
Wszyscy rozeszli się w radosnej atmosferze, ponieważ wiedzieli, że dzięki geniuszowi premiera po przejęciu władzy PiS będzie miał już wszystko przygotowane, łącznie z kadrą, a przed nimi otworzą się nowe perspektywy i będą mieli jasne cele.