Remake może być dobry lub zły tak samo sequel może być dobry lub zły. Chociaż o ile remake miewa czasem sens, żeby odkurzyć jakąś historię i sfilmować ją ponownie z nowymi aktorami i świeższym spojrzeniem, to sequele głównie kojarzą się z odcinaniem kuponów i dojeniem chodliwego tematu. Na dzisiejszej liście będzie kilka takich przykładów, ale tak się składa, że i w kinach królują kontynuacje w tym Beetlejuice, który czekał na drugą część aż 36 lat! Czy warto było to nie wiem, bo seans w kinie sobie darowałam. Przynajmniej na plus, że twórcom udało się skompletować oryginalną obsadę, co z różnych względów nie zawsze jest możliwe. Przykładowo nie udało się to w przypadku filmu Sin City 2, co też pewnie miało wpływ na to, że produkcja ta nie zachwyca mówiąc oględnie. Ale nawet filmy zupełnie nowe i napisane od zero potrafią czerpać wyraźne inspiracje z innych dzieł, jak głośna ostatnio i obecna na dzisiejszej liście Substancja. I jak mam wybierać dwugodzinny seans w kinie + reklamy to zdecydowanie wolę coś takiego niż odgrzewanie sentymentu po latach lub próbę dopisania kontynuacji do historii, która wcale tego nie potrzebowała.
Cały wpis

Tym razem poszło znacznie szybciej i sprawniej. Lista bez większego bólu i ociągania powstała w zaledwie jeden dzień. W dodatku nie przeszkodziło, że był to dzień 3nastego w piątek. Widocznie wena i chęci nie patrzą w kalendarz. Sama lista może się wydać nieco krótsza od poprzednich, bo trafiła się jedna sierotka w postaci literki „Q”. No, może nie taka sierotka, bo dwie pozycje udało mi się wyłuskać, ale wiele więcej w tej kategorii pewnie już nie zagości. Z innych ciekawostek mamy dużą rozbieżność opinii przy filmie „Requiem dla snu”. No cóż czasem zdarzy się taki obraz, że po prostu trzeba obejrzeć go samemu, żeby wyrobić sobie własne zdanie.
Cały wpis

Kolejny poniedziałek i kolejna lista, tym razem publikowana z lekkim opóźnieniem, bo niestety prawdziwe życie nie chciało poczekać. Niemniej udało nam się dotrwać do półmetka, a nawet go lekko przekroczyć, bo do końca zostały już tylko trzy części. Subiektywny spis filmów, które obejrzeć trzeba, obejrzeć można albo wręcz przeciwnie, należy ominąć szerokim łukiem i jeszcze ostrzec rodzinę i znajomych. Przy takich listach wiadomo, że niektóre literki będą bardziej popularne, inne mniej. Tym razem literka „O” okazała się wyjątkowo skromna. Chciałam nawet nadrobić wielki hit Oppenheimer z zeszłego roku, ale na platformach, do których mam obecnie legalny dostęp nie jest on dostępny a jakoś bardziej nie chciało mi się kombinować. Jak kiedyś uda mi się nadrobić to oczywiście lista zostanie uzupełniona.
Cały wpis

Nie wszyscy lubią poniedziałek. A przecież to dzień działania. Dość wspomnieć, że to właśnie w poniedziałek rano kosił ojciec siano. To więc wprost wymarzony dzień, by opublikować kolejny fragment listy filmów, które warto obejrzeć, na które nie warto tracić czasu i takie, na które można rzucić okiem, ale nic się nie stanie jak się nie rzuci. Mało wśród rekomendacji komedii, ponieważ poziom humoru ostatnio jest tak niski, że na obliczu zamiast rozbawienia gości uśmiech politowania i/lub zażenowania. Być może w celu uwiarygodnienia przekazu w dialogach, nawet w filmach dla dzieci, coraz częściej pojawiają się wulgaryzmy. Anglosasi uprawiają szitowanie, które kreatywni polscy tłumacze twórczo tłumaczą — od kurna czy kuźwa po kurtyzana mać. Parafrazując słowa piosenki Smolenia coś się faktycznie z narodem dzieje niedobrego, skoro z całej plejady przekleństw — psia krew (w moich czasach brzydkie), psia jucha (też brzydkie, ale dopuszczalne w ustach dzieci), motyla naga, cholera i innych została tylko poczciwa kobieta lekkich obyczajów zarówno w charakterze wzmacniacza przekazu jak i znaku interpunkcyjnego.
Cały wpis

Problem z mnogością filmów i seriali, często takich, na oglądanie których szkoda czasu, polega na tym, że tylko niektóre są coś warte, zapadają w pamięć. Inne są tak kiepskie lub nijakie, że już po kilku tygodniach nie pamięta się ani tytułu, ani fabuły. Doskonałym przykładem jest „Species” (Gatunek), który tak bardzo nie zapada w pamięć, że dopiero końcowe sceny zapalają lampkę z napisem „ja to oglądam drugi raz!” A ponieważ nakręcono kontynuację…  Żeby nie popełnić błędu i nie tracić czasu, na własne potrzeby stworzyliśmy listę obejrzanych dzieł ze szczątkowym zarysem fabuły i subiektywną oceną. Dziś kolejna odsłona.
Cały wpis

Problem z mnogością filmów i seriali, często takich, na oglądanie których szkoda czasu, polega na tym, że tylko niektóre pozycje są coś warte, inne są tak kiepskie lub nijakie, że już po kilku tygodniach nie pamięta się ani tytułu, ani fabuły. Żeby nie tracić czasu i nie oglądać drugi raz tego, co już się widziało, a było tak nijakie, że już się zapomniało, na własne potrzeby stworzyliśmy listę obejrzanych dzieł ze szczątkowym zarysem fabuły i subiektywną oceną. Niewykluczone, że ktoś skorzysta i nie straci czasu na oglądanie czegoś, czego oglądać w naszym mniemaniu nie warto lub już raz to widział. Dziś druga część listy.
Cały wpis

W czasach minionych były tylko dwa sposoby by obejrzeć film — pójść do kina na to, co aktualnie wyświetlano, lub obejrzeć w telewizji to, co aktualnie puszczano. Dzisiaj filmy można kupić w sklepie, ale i oglądać na wiele sposobów. Nie tylko w kinie i w telewizji, ale także na na komórkach i komputerach dzięki platformom streamingowym. Problem z tą mnogością polega na tym, że tylko niektóre pozycje zapadają w pamięć, inne są tak kiepskie lub nijakie, że już po kilku tygodniach nie pamięta się ani tytułu, ani fabuły. Żeby nie tracić czasu i nie oglądać drugi raz tego, co nie jest tego warte, działając wspólnie i w porozumieniu na własne potrzeby stworzyliśmy listę obejrzanych dzieł ze szczątkowym zarysem fabuły i subiektywną oceną. Teraz postanowiliśmy ją opublikować. Niewykluczone, że ktoś skorzysta i nie straci czasu na oglądanie czegoś, czego oglądać w naszym mniemaniu nie warto.
Cały wpis