Rozpoczęła się kampania wyborcza. Ponieważ kampania kosztuje, więc koalicja postanowiła zaoszczędzić i rozpocząć ją na koszt podatnika w sejmie. W tym celu pan premier i po kolei wszyscy ministrowie rządu obiecywali, że dadzą. Nikt, z premierem na czele, nie zaprząta sobie głowy bez mała bilionowym długiem, z którego połowę sprokurował obecny rząd. A przecież oprócz jawnego długu jest też dług ukryty, chociażby zapisany na kontach, subkontach, podkontach, nadkontach, wielokontach, czyli rozparcelowany po kątach w ZUS-ie, który w sumie sięga aż trzech bilionów złotych.

I tym razem nie zawiodła opozycja. Dla niej dług publiczny to także żaden kłopot, czyli coś, co nawet nie jest warte wzmianki. Dlatego skupiała się jedynie na krytyce. Rząd, według opozycji co prawda daje, ale za mało i za późno, bo mógł już dawno i więcej. Dlatego jak tylko opozycja dorwie się do koryta, to da wszystkim dużo. A ponieważ wyborcy mają wybór, więc na pewno wybiorą właściwie i postawią na sprawdzoną ekipę, która co prawda dwa razy się nie sprawdziła, ale do trzech razy sztuka.

Najbardziej kuriozalne jest wspólne z opozycją licytowanie się na tak zwaną politykę prorodzinną. Rodzi się za mało dzieci grzmi koalicyjno-opozycyjny chór damsko-męski. Recepta jest prosta — ty nie zastanawiaj się co począć, tyko zajdź, a my ci damy. Bo mamy. Właśnie skapło nam trochę grosza do rozdania, bo zabraliśmy tobie i twoim dzieciom pieniądze, które oszczędzaliście na swoje emerytury. Jednocześnie zadbamy wszystkimi dostępnymi sposobami, także za pomocą odpowiedniej polityki kadrowej o to, żeby każda ciąża zakończyła się porodem, dzięki czemu rodziny będą mogły mieć i troje niepełnosprawnych dzieci, ale za to z prawem do ulg, zwolnień, odliczeń i zasiłków. Przy czym, co jest oczywistą oczywistością tylko ci, którzy mają i dzieci, i pracę, czyli jakieś dochody, będą mieli prawo do odliczeń.

Na wsparcie z wiadomych względów nie mogą więc liczyć bezrobotni. Takie bowiem wymogi stawia przed władzą ustawodawczą prawo naturalne, które głosi, że Kto nie chce pracować, niech też nie je!* W wersji opracowanej przez Lenina na potrzeby lewicy zasada ta sprowadza się do konstatacji, że Ктο не работает, тот не ест. W tym przypadku nie ma podziału na opozycję i koalicję. Dlatego bezrobotni wraz ze swoimi dziećmi mają pełne prawo zdechnąć z głodu, bo przecież niczego sobie od nieistniejącego dochodu nie odliczą. Choć nikt im oczywiście nie zabrania i mają do tego pełne prawo. Czynniki partyjno-rządowe uznały, że to system podatkowy służy kreowaniu polityki społecznej, więc nie ma sensu inwestować w rozwój, wspomagać tworzenie nowych miejsc pracy i w ogóle zajmować się podobnymi bzdetami. Wystarczą ulgi podatkowe, żeby Polska rosła w siłę, a ludzie żyli dostatnio. A ponieważ VAT płacą wszyscy, łącznie z bezrobotnymi i ubogimi, więc tu żadnych ulg i zwolnień rodzinnych nie należy się spodziewać.

Warto posłuchać dzisiejszego festiwalu obietnic. I słuchając nie zapominać, że ta ekipa rządzi już bez mała siedem lat i przez cały ten czas przy każdej nadarzającej się okazji i z każdym spadkiem poparcia uaktywnia się i zapewnia, że zrobi i da. Gdyby jednak ktoś chciał sięgnąć po programy wyborcze PO z lat 2007 czy 2011, żeby je porównać z dzisiejszymi deklaracjami, srodze się zawiedzie. Próżno bowiem ich szukać. Nawet eksposé, których pan premier wygłosił był bez liku gdzieś poznikały, a pierwszego nie ma nawet na stronie Kancelarii Prezesa RM. Z kolei Gazeta Wyborcza uznała, że na przemówieniach i wystąpieniach władz publicznych można zarabiać i każe sobie za dostęp do stenogramu exposé premiera płacić. Ciekawe czy dzieli się z nim zyskami.

Podczas festiwalu padła jedna, bardzo ważna informacja. Otóż rada ministrów jest zdeterminowana i jak zwykle twardo i odważnie będzie dążyć do tego, by dług publiczny nie przekroczył 3% PKB. W ustawie budżetowej na ten rok zapisano, że deficyt nie może przekroczyć 47,5 mld zł. Przy czym przyrost zadłużenia na dzień 31 grudnia 2014 r. z tytułu zaciągniętych i spłaconych kredytów lub pożyczek oraz emisji i spłaty skarbowych papierów wartościowych nie może przekroczyć kwoty 85.000.000 tys. zł (85 miliardów!).

Gdyby jednak deficyt, choć to oczywiście niemożliwe, bo nie może, co zapisano w ustawie, ale gdyby jednak mimo wszystko nielegalnie przekroczył to, czego przekroczyć legalnie nie może, to mimo to rząd sobie poradzi. Poradził sobie z progami ostrożnościowymi, które sam uchwalił, to z pirackim deficytem sobie nie poradzi?! Poradzi sobie!

PS.
Nasz ukochany premier, oby żył wiecznie, wielokrotnie obiecywał zniesienie obowiązku meldunkowego. Nie tylko obowiązku meldunkowego nie zniósł, ale żadnych ułatwień nie wprowadził. Skutek jest tak, że zameldować się na pobyt czasowy można dopiero na następny dzień po zakończeniu się poprzedniego okresu. Z kolei nawet jeden dzień zwłoki implikuje na przykład utratę statusu bezrobotnego i konieczność powtórzenia całego procesu rejestracji od początku. Ave premier!

Jeśli ktoś postanowi wyrobić dziecku dowód osobisty i uczyni to na dzień przed osiemnastymi urodzinami, to dowód będzie miał ważność pięć lat. Jak poczeka jeden dzień, to ważność dowodu ulegnie podwojeniu i będzie on ważny dziesięć lat. Ave władzo!

Uwaga!
Jak zwykle przygotujcie się drodzy Czytelnicy na wysyp komentarzy jednego stałego komentatora, który w czynie społecznym generuje ruch na portalu i wyraża opinie jak na portal opinii przystało. Ze względu na tchórzliwość komentator nie udziela się tam, gdzie istnieje choćby cień szansy, że w wyniku działań podjętych przez blogera mógłby przestać być anonimowy. Dlatego z lubością atakuje ludzi starszych i schorowanych, a zwłaszcza kobiety.

* 2Tes 3:10