Zaiste zdumiewające jest… Co właściwie? Jak określić postawę ludzi, od których zależy powodzenie dzieci i młodzieży, przyszłość kraju? O strajku będziemy rozmawiać z uczniami także na lekcjach. Nie wyobrażamy sobie, by mogło być inaczej. Najważniejsza dla uczniów są nasze kompetencje, ale też konsekwencja w działaniu. Dlatego czasami trzeba pokazać, że w imię pewnych wartości, określonych idei warto pójść pod prąd — napisali nauczyciele w liście do uczniów. Napisali tak ci nauczyciele, którzy nie ugięli się, nie poddali, odważnie kontynuują akcję protestacyjną zdając sobie sprawę z konsekwencji, wiedząc, że narażają się na szykany, z pozbawieniem środków do życia włącznie. Kontynuują strajk z pełną świadomością, że pozostali sami na placu boju, zdradzeni przez swoich kolegów, liderów związkowych i partyjnych, zdając sobie sprawę, że władza, która nie ugięła się mając przeciw sobie zdecydowaną większość, tym bardziej nie ugnie się w obliczu ich straceńczej akcji.

Nam strajk zawieszono. Przyszedłem do szkoły
I spojrzałem na uczniów; to nie są anioły,
Lecz dobrze rozumieją ten gest bezsilności —
Tam gdzie brak edukacji, tam nie ma przyszłości.
Nie mogliśmy wygrać, choć zwycięstwo było tuż,
Bo nam nasi towarzysze wbili w plecy nóż.
Broniarz to nie Proksa, nie podpisał lojalki,
Lecz bez mrugnięcia okiem poddał nas bez walki...

Akcja nauczycieli, czy może raczej kierownictwa związku, to doskonała ilustracja powodów, dla których praktycznie wszystkie zrywy narodowe kończyły się kompletną klęską. Zaczynało się zawsze z wielkim zadęciem pod szczytnymi hasłami, po czym najdzielniejsi zostawali pozostawieni sami sobie na placu boju, bo albo towarzysze tracili motywację do dalszych działań, albo dowództwo zmieniało koncepcję. Nie pierwszy raz najdzielniejsi z dzielnych nie składali broni i ponosili straszliwe konsekwencje nieugiętej postawy. Dla nich ‚Honor’ i ‚Ojczyzna’ nie były pustymi słowami, dźwiękami bez znaczenia. Dziś, w „wolnej” Polsce, list nauczycieli do uczniów musi być kolportowany potajemnie, ponieważ nie można go umieścić na stronie szkoły, Facebooku czy ZNP. Dlatego znajdzie się tutaj.

Szanowni Państwo.

Na Naszych oczach dynamicznie rozgrywa się historia. My nauczyciele i Wy uczniowie jesteśmy jej uczestnikami.

Pragniemy powiedzieć Wam kilka słów o strajku. Podjęliśmy tę decyzję, choć nie była ona łatwa. Jednym z głównych i najbardziej nagłośnionych postulatów strajkowych była poprawa warunków wynagrodzenia nauczycieli i pracowników sektora oświaty, ale nie był to jedyny powód akcji protestacyjnej. Zależy nam na tym, żebyście mieli tego świadomość. Nam chodzi o taką reformę oświaty, która uwzględni potrzeby odnajdowania się młodego człowieka we współczesnym świecie. Wykazujemy tym samym troskę o przyszłość edukacji i przyszły kształt szkoły. Historia pokazuje, że państwo dobrze funkcjonuje wtedy, gdy w dobrej kondycji jest edukacja i wychowanie. A to właśnie nie jest możliwe bez dobrej, właściwej pozycji nauczyciela w społeczeństwie.

Mamy poczucie, że nasz zawód jest deprecjonowany, negatywnie oceniany i nie jest doceniany nasz wysiłek oraz zaangażowanie w pracę. Z szacunku dla samych siebie i w poczuciu konieczności bronienia naszej godności podjęliśmy i kontynuowaliśmy akcję protestacyjną. Pracujemy najlepiej jak potrafimy, z pasją i zaangażowaniem, jesteśmy nauczycielami bo chcieliśmy i chcemy nimi być. Zamoy ma taką historię walki o wartości, które zobowiązują nas do bycia ludźmi kompetentnymi i konsekwentnymi, świadomymi swoich decyzji.

Dziękujemy za zrozumienie i wsparcie, które otrzymaliśmy od wielu uczniów i rodziców, emerytowanych nauczycieli i absolwentów. Wszyscy jesteśmy członkami tej samej społeczności i wszystkim nam zależy na dobru naszej szkoły, ZAMOYA.

Życzymy Państwu powodzenia na egzaminach maturalnych.

Wasze dobro zawsze leży nam na sercu.

Nauczyciele Zamoya

Głównym tematem tegorocznych matur powinien być strajk nauczycieli. Na jego przykładzie maturzyści powinni omówić edukacyjny walor niekonsekwencji w działaniu i konformizmu, ze szczególnym uwzględnieniem postawy związków zawodowych.