Przychodzi baba do rejestracji.
— Dzień dobry. Czy pan doktor Kowalski przyjmuje?
— Niestety nie możemy udzielać żadnych informacji, wie pani, weszło w życie RODO.
— Aha. To proszę mnie zapisać do doktora Kowalskiego.
— Pani nazwisko?
— Nie mogę podać, RODO, rozumie pani.
— Rozumiem. Jest pani zapisana do doktora na jutro na godzinę dziewiątą trzydzieści.
— W którym gabinecie doktor przyjmuje?
— Nie jestem upoważniona do udzielania takich informacji, rozumie pani, RODO.
— Rozumiem.

Przychodzi baba do lekarza.
— Dzień dobry doktorze Ko…
— Bez nazwisk proszę. Rozumie pani, RODO.
— Rozumiem.
— Co panią do mnie sprowadza?
— Niestety nie mogę panu udzielić tej informacji, ponieważ są to dane wrażliwe, rozumie pan, RODO!
— Rozumiem. Proszę się rozebrać i położyć tutaj na leżance. Oddychać. Nie oddychać. Oddychać. Wstrzymać oddech. Oddychać. Może się pani ubrać.
— Co mi jest?
— Chce pani, żebym poszedł siedzieć na dwa lata? Tu ma pani napisane nazwy leków, proszę iść do apteki i wykupić je. Resztę sobie pani wygógla.
— Dziękuję. Ale zaraz, panie doktorze, ja mam prawo do refundacji.
— Jak wypiszę pani receptę aptekarz może domyślić się co pani dolega. Nie możemy sobie na to pozwolić.
— Rozumiem. RODO.
— Właśnie. Życzę zdrowia. Do widzenia.
— Do widzenia.

**********

W wypadku autokaru ranne zostają dzieci. Trafiają do kilku szpitali w kilku miastach. Zdenerwowani rodzice dzwonią i odbijają się od ściany. Jeden z nich opisał swoje przygody na Facebooku, sprawę podchwyciły media:

Kilkugodzinne próby dowiedzenia się, gdzie jest dziecko, ojciec opisał na Facebooku. – „Na szczęście” do Krakowa jedzie się samochodem parę godzin. Tyle też zajęło nam ustalanie, gdzie jest dziecko. Dowiedzieliśmy tego tylko dlatego, że jedna z osób miała w dupie RODO (celowo nie pisze kto) Gdyby nie to, czekałaby nas jazda od szpitala do szpitala w 4 różnych miejscowościach. Komórka dziecka wyłączona – relacjonował.

Pierwszy szpital po prostu odmówił udzielenia informacji. W sztabie kryzysowym powiedziano rodzicom: nie powinniśmy udzielić takiej informacji, ale zważywszy na okoliczności powiem, że dziecko jest w szpitalu na Rydygiera. Gdy dla potwierdzenia zadzwonili do szpitala przy Rydygiera, ten odpowiedział: na pewno nie ma tu tego dziecka, bo to nie jest szpital dziecięcy.

A było tak. Unia wydała dyrektywę. Polskie władze zapoznały się z dyrektywą, podumały i przepisy napisały. Parlament przepisy przegłosował, ponieważ parlament do tego służy. Prezydent przegłosowane przepisy podpisał, ponieważ prezydent do tego służy. Podpisane przepisy weszły w życie, ponieważ przepisy do tego służą. Z uwagi na to, że w miarę jasno i szczegółowo opisano tylko stanowiska, zadania urzędników, kontrole, kary i nic poza tym, więc każdy interpretuje przepisy po swojemu, jak mu wygodniej, dmuchając na zimne.

Przepisy, które miały chronić prywatność obywateli, służą na razie tylko asekuranckim urzędnikom i funkcjonariuszom. Nie wiadomo czy po wyborach, właśnie z uwagi na ochronę danych osobowych, zostaną w ogóle ujawnione nazwiska nowo wybranych posłów i senatorów…

PS.
Portal oko.press dokonał analizy wpisów na kontach kandydatów na prezydenta stolicy. Choć dane są powszechnie dostępne, listę wzorem Ziobry wyczyścił z nazwisk „ze względu na ochronę danych osobowych”. Unia nie mogła znaleźć lepszego czasu na wprowadzenie swojej dyrektywy i kraju gorliwiej ją wykorzystującego. Władze Korei Północnej i innych reżimów z Rosją włącznie powinny wysłać tu swoich członków na szkolenie „jak nie wprowadzając cenzury cenzurować z pełnym poparciem opozycji i niezależnych mediów wykorzystując unijne prawo i polską Konstytucję”.

Nawiasem mówiąc jeśli po aferze z Facebookiem ktoś jeszcze przywiązuje wagę do „dyskusji” w mediach społecznościowych, to — z uwagi na stan polskiej służby zdrowia psychicznego — ma gigantyczny problem.