Aristos – znaczy najlepszy;  Kleos – sława. Imię oznaczało najlepszą sławę.

Na jego grobie umieszczono napis:

Mądrością i dobrym obyczajem nad śmiertelnych
wzniósł się ten, kto tu leży, boski Aristona syn.
Jeżeli ktoś wśród ludzi największej mądrości zdobył chwałę,
to on chwałę taką zdobył, zawiści niedosiężną

Arystokles to jeden z największych filozofów greckich. Miał przezwisko Barczysty czyli PLATON, a Politeia znana jest jako Państwo.

W naszym państwie wiele się zmienia, ale nie będę przedstawiała tu opisów zdarzeń. Zacytuję przemyślenia Platona, które zapisał w postaci dialogów. Tu rozmawiają Trazymach i Sokrates. Czy dialogi, które są myślami Platona o państwie a napisane 2.500 lat temu mogą mieć coś wspólnego z naszą rzeczywistością?

„Bo musisz wiedzieć, Sokratesie, że jak człowieka zaczynają nachodzić myśli o śmierci, wtedy w serce zaczyna wkradać się obawa i troska o rzeczy, o które się człowiek przedtem nie troszczył i nie obawiał. Z jednej strony te bajki – jak się to mówi – o tym, co się dzieje w Hadesie, że ten, co tu ludziom krzywdę zrobił musi pokutować…”

Tłumacz: „Dyskusja podana w najbliższych rozdziałach ma wykazać i wykazuje naprawdę wielką mętność pojęcia sprawiedliwości. Chociaż każdy się tym posługuje, nikt dobrze nie wie kiedy go stosować, a kiedy nie, jakie są jego granice, co to właściwie jest i na czym polega ta zasadnicza zaleta człowieka”

Sokrates: „Ja twierdzę, że to, co sprawiedliwe, to nic innego, jak tylko to, co leży w interesie mocniejszego (…) Każdy rząd ustanawia prawa dla własnego interesu. Demokracja ustanawia prawa demokratyczne, dyktatura – dyktatorskie, a inne rządy tak samo. A jak je ustanowią, wtedy ogłaszają rządzonym, że to jest sprawiedliwe dla rządzonych, co jest w interesie rządzących, a kto się z tych przepisów wyłamuje, tego karzą za to, że niby prawo łamie i jest niesprawiedliwy. Więc to jest, poczciwa duszo, to, co mam na myśli; że w każdym państwie sprawiedliwość polega na jednym i tym samym: na interesie ustalonego rządu. Rząd przecież ma siłę. Więc kto dobrze rachuje, temu wychodzi, że sprawiedliwość  wszędzie polega na jednym i tym samym: na interesie mocniejszego”

Trazymach twierdził że „bogowie nie dbają o sprawy ludzkie. Gdyby było inaczej, nie zapomnieliby o największym z dóbr ludzkich, jakim jest sprawiedliwość, „a wszakże sprawiedliwości nie widzimy u ludzi”. Odrzucał, jako czysto umowne, normy moralne i religijne.

p.s. Poeta Meletos przy poparciu przywódcy demokratów Anytosa i retora Lykona wniósł przed archonta basileusa (urzędnika zajmującego się sprawami religii) oskarżenie przeciwko Sokratesowi. Oskarżał go o niewyznawanie bogów, których uznaje państwo, i wyznawanie bogów, których nie uznaje państwo oraz psucie młodzieży. Po procesie Sokrates został skazany na śmierć. Wypił truciznę z cykuty. I to jest pierwsza znana osoba, którą skazano za brak wiary w bogów. Za brak obowiązkowej wiary w bogów.

Tylko tyle…