Patriotyzm patriotyczny, czyli neopatriotyzm wymaga historii historycznej, czyli neohistorii. Neohistorię opisał Orwell w Roku 1984. Pierwszą wersję, jeszcze niedoskonałą i niejako wymuszoną przygotowano na wschodzie. Po wnikliwych badaniach uczeni radzieccy odkryli, że Polska odzyskała niepodległość w 1918 roku dzięki Leninowi. Dlatego należy mu wszędzie stawiać pomniki, a place, skwery, ulice, aleje oraz zakłady przemysłowe jego imieniem nazywać. Nieco później ustalono ponad wszelką wątpliwość, że Katyń to zbrodnia niemiecka. Dopełnieniem całości był kult, jakim otaczano pewnego Gruzina, co z perspektywy czasu okazało się jak najbardziej zrozumiałe z uwagi na to, że Gruzja to nasz strategiczny partner i sojusznik.

Gdy czasy się zmieniły historię nieco zmodyfikowano inaczej rozkładając akcenty zarówno personalne jak i geograficzne.

Ostatnio czasy zmieniły się jeszcze bardziej i w niełasce są bohaterowie zarówno czasów minionych, jak i czasów zmienionych. Kultywująca najpiękniejsze tradycje partyzanckie polska młodzież ćwiczy po lasach obchody zakazanych rocznic czcząc zakazanych bohaterów. Tablice pamiątkowe i pomniki stawia się bohaterom, których miejscowa ludność często wspomina nie z racji bohaterskich czynów, odwagi, prawości, lecz mordów i grabieży.

Zwieńczeniem neohistorii, czyli nowej polityki historycznej jest konkurs patriotyczny zorganizowany przez radnych i posłów PiS oraz działaczy „Solidarności” dla uczniów na Podkarpaciu, któremu patronuje marszałek sejmu Marek Kuchciński. Nagrody ufundowały między innymi kancelarie prezydenta i premiera, minister obrony narodowej, „Gazeta Polska”. Aby wygrać należy udać się do biblioteki i wygrzebać pierwsze lepsze dzieło z czasów minionych poświęcone budowniczym socjalizmu, przodownikom pracy lub umiłowanym przez lud przywódcom, po czym wybrać jeden z pięciu tematów:

1. Działalność Lecha Kaczyńskiego w opozycji antykomunistycznej.
2. NSZZ „Solidarność”, Lech Kaczyński, papież Jan Paweł II – wspólna rola w odbudowie Polski po 1989 roku.
3. Prezydent Lech Kaczyński jako lider państw Europy Środkowej i Wschodniej.
4. Polityka historyczna prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
5. Życiowa postawa prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Czy warto być wiernym do końca?

Leniwsi, którym nie chce się chodzić do biblioteki, mogą zapłacić za gotowca. Na przykład sześćdziesięciostronicowa praca zatytułowana „Wizerunek Lecha Kaczyńskiego” kosztuje zaledwie 249 zł. W omówieniu pierwszego tematu bardzo może pomóc praca doktorska Lecha Kaczyńskiego zatytułowana „Zakres swobody stron w zakresie kształtowania treści stosunku pracy”, ponieważ zawiera mnóstwo dowodów na działalność antykomunistyczną. Już wtedy Lech Kaczyński opowiadał się za równym traktowaniem:

Możliwość dążenia administracji zakładu pracy do realizacji postawionych zadań kosztem naruszenia uprawnień pracowników została dostrzeżona już przez Lenina („O roli i zadaniach związków zawodowych w warunkach nowej polityki ekonomicznej” w zbiorze pt. „Lenin o związkach zawodowych”, str. 345-6). Odegrała ona pewną rolę w kształtowaniu leninowskiej koncepcji związków zawodowych. […] Może ona służyć zasadzie socjalistycznej sprawiedliwości społecznej nakazującej przyznawać równe uprawnienia za równe obowiązki.

Za wczesną, bezkompromisową prenatalną walkę z komunizmem w latach 1945-1954 urodzony w roku 1949 Lech Kaczyński został udekorowany Krzyżem Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Potem lat kilkadziesiąt poświęcił edukacji i pracy w konspiracji. Tuż po obronie pracy doktorskiej przyczynił się walnie do powstania „Solidarności”, związku zawodowego liczącego w szczytowym okresie 10 milionów członków. Po wyborze na prezydenta Warszawy czynnie wspierał organizację sześćdziesiątej rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego inaugurując działalność Muzeum Powstania Warszawskiego.

Tu można gładko przejść do zagadnienia czwartego, albowiem polityka historyczna prowadzona przez Lecha Kaczyńskiego była imponująca. Niebywale aktywnie wspierał politykę pamięci pamiętając o zasłużonych. Z jego rąk Order Orła Białego otrzymali pośmiertnie działacze powojennego podziemia konspiracyjnego: generał Emil Fieldorf, rotmistrz Witold Pilecki, a także prezesi Komendy „Wolność i Niezawisłość” pułkownik Franciszek Niepokólczycki, podpułkownik Wincenty Kwieciński, podpułkownik Łukasz Ciepliński. Oczywiście nie tylko dekorował. W sierpniu 2006 r. pozbawił prokurator z czasów stalinowskich Helenę Wolińską-Brus nadanych przez władze komunistyczne nienależnych odznaczeń — Krzyża Komandorskiego i Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski. Potwierdził tym samym, że łaska władzy na pstrym koniu jeździ i co jedną ręką daje, drugą odbiera.

Kontynuując odznaczanie prezydent odznaczył zesłanego na Sybir Wojciecha Jaruzelskiego Krzyżem Zesłańców Sybiru, a z okazji 40. rocznicy Marca ’68 nie wyróżnił Adama Michnika, głównego bohatera tamtych wydarzeń. To potwierdza niebywale wysoki poziom prowadzonej przez Lecha Kaczyńskiego polityki historycznej, która dziś z powodzeniem kontynuowana jest przez jego duchowych spadkobierców, do których zaliczyć można prezydenta Dudę, marszałka Kuchcińskiego, posła Kaczyńskiego i wielu, wielu innych.

Podsumowując wypada nadmienić, że

Wymienić trzeba także system wartości charakteryzujący ideologię socjalistyczną, wśród których kluczową rolę odgrywa idea sprawiedliwości społecznej i idea równości, czyli egalitaryzmu.

I ta wymiana systemu wartości właśnie zachodzi na naszych oczach. Bowiem celem konkursu jest „Przybliżenie roli „Solidarności” i Lecha Kaczyńskiego w obaleniu systemu komunistycznego”. Trudno nie dostrzec, że Lech Kaczyński i jego mentalni spadkobiercy wszystko obalali, niczego nie zbudowali. Ci, którzy stoją tam, gdzie wtedy stało ZOMO są sukcesywnie pozbawiani praw, zaś stojący gdzie indziej coraz jawniej stoją ponad prawem. Dlatego uczestniczka Powstania Warszawskiego nie została wczoraj wpuszczona do Sejmu. Chciała wejść, by wesprzeć protestujących rodziców i opiekunów osób niepełnosprawnych.

Dziś do sejmu wejść nie mogę,
Bo mi wejścia broni cieć,
Przelewałem krew w Powstaniu,
Nie chcę takiej Polski mieć.
W końcu sobie to uświadom,
Że nie Niemiec pluje w twarz.
Mnie i tobie, naszym dziadom,
W twarz dziś pluje poseł nasz.

Ktoś głosował tu na niego
I on teraz wielki pan.
Bohaterem się okrzyknął
Mimo, że nie odniósł ran.
Choć niczego nie zbudował,
To zaszczytów łaknie, bo
Twierdzi że się napracował
Posyłając kraj na dno.

Cytaty pochodzą z dostępnych w sieci fragmentów pracy doktorskiej Lecha Kaczyńskiego.